తోడు
రచన: గవిడి శ్రీనివాస్
ప్రయాణాలు కొన్ని సార్లు
ఒంటరిగానే తలుపులు తెరుచుకుంటాయి .
కాలం కొన్ని చీకటి రాత్రుల్ని మోస్తుంది .
ఒంటరిగానే తలుపులు తెరుచుకుంటాయి .
కాలం కొన్ని చీకటి రాత్రుల్ని మోస్తుంది .
విసిగిన చోట నక్షత్రాల్ని బంతిలా కుట్టి
కాసింత వెలుగుని రాజుకుంటే బాగుణ్ణు
కాసింత వెలుగుని రాజుకుంటే బాగుణ్ణు
దారిపొడుగునా రుతువులు
పరిచయాలుగా పూస్తే బాగుణ్ణు
పరిచయాలుగా పూస్తే బాగుణ్ణు
ఊపిరి ఊగిసలాట
ముంగిట నిలిచే ఆరాటమైతే బాగుణ్ణు
ముంగిట నిలిచే ఆరాటమైతే బాగుణ్ణు
కురిసే నక్షత్రాలు అలసిన సంద్రాలు
జీవితానికి ముడిపడుతుంటాయి .
జీవితానికి ముడిపడుతుంటాయి .
పసిడి వెన్నెల ముద్దలు ముద్దలుగా
మబ్బుల నుంచీ జారినపుడు
కాళ్ళ ముందు ముచ్చట తోరణాల్ని
తొడిగినపుడు
నిలువునా దేహం
కొత్త అనుభూతుల్ని
తోడుగా నిలుపుకుంటుంది .
మబ్బుల నుంచీ జారినపుడు
కాళ్ళ ముందు ముచ్చట తోరణాల్ని
తొడిగినపుడు
నిలువునా దేహం
కొత్త అనుభూతుల్ని
తోడుగా నిలుపుకుంటుంది .
అలసిన దేహానికి
తోడు భరోసాగా నిలుస్తుంది .
తోడు భరోసాగా నిలుస్తుంది .
http://maalika.org/magazine/2018/03/05/%E0%B0%A4%E0%B1%8B%E0%B0%A1%E0%B1%81/
సాహిత్య మాసపత్రిక
No comments:
Post a Comment